Teksa prodhimi i hekurit u kthye nga proces artizanal në industrial, u vendosën emra të rinj për produktet përfundimtare të procesit të shkrirjes, – “shkrirja” është procesi i ngrohjes së mineralit hekurmbajtës për nxjerrjen e elementit dhe shkrirjen e tij. Pasi ndahet dhe shkrihet, hekuri i lëngshëm derdhet në kallëpe shufrash, të quajtura gjithashtu duke prodhuar formën fillestare të “hekurit të papërpunuar”. Kallëpet ndahen në copa më të vogla për përpunim të mëtejshëm.
Në mënyrë artizanale, një farkëtar ngroh shufrat e vogla në farkë dhe i godet me çekiç për të rafinuar “hekurin e papërpunuar” në pjesë më të volitshme. Hekuri i farkëtuar shtypet për të mbushur zbrazëtirat dhe për të shpërndarë papastërtitë. Papastërtitë mund të mos hiqen dot të gjitha por ky procesi i rishpërndan ato në grupime të mëdha ndotësish në madhësi më të vogla që kanë më pak prirje për të dobësuar strukturën e metalit elementar.
Sot, evolucioni i pajisjeve dhe i teknologjisë, e ka zhvilluar më tej procesin e prodhimit dhe përpunimit të hekurit. Prezenca e pajisjeve robotike të automatizuara është vetëm një nga etapat e modernizimit të procesit aktual të punës në industrinë e hekurit.
